مشت محکم به دهان متهم کنندگان مرتض

آنچه گفتم بین او و دختران

 بس ظرافت بود بنهفته در آن  

او نشسته در اقامتگاه خویش 

دختران چسبیده به اسبیل و ریش

 او نمی‌خواهد ولیکن چاره چیست

 آدمیزاد است و سنگ خاره نیست 

گر به تو چسبند صدها ماه رو 

سنگ پا هم می‌رود آخر ز رو 

او همی گوید که من را ول کنید 

دختران گویند هرگز ای فرید 

این زمان در دکترا گشته قبول 

می‌رسند آن دختران فیل‌پول (در مقابل خرپول به جهت اغراق)

 پس مزایده گذارد بهر خویش 

تا چه پیش آید چه پیش آْید چه پیش