عصر آلمانی

شکست سنگین چهار بر صفر بارسلونا و چهار بر یک رئال مادرید که تا مدتی قبل دو تیم دست‌نیافتنی قلمداد می‌شدند چه چیزی می‌تواند به ذهن من و فشن که تنها فوتبالی‌های این جمع چهارنفره هستیم متبادر کنند؟ اسپانیا حاکم عرصه باشگاهی و ملی بود اما آیا باید منتظر عصر آلمانی باشیم یا آنکه اینها یک اتفاق موقتی‌اند؟
آلمانی‌‌ها دقیق و سخت‌کوش‌اند و این در فوتبال آنها دیده می‌شود کمتر اتفاق می‌افتد که هزینه اشتباهی در فوتبال بکنند و اکنون این دو تیم که سوپراستارهایی مانند مسی و رونالدو ندارند موفق شده‌اند موفق شده‌اند به هر کدام چهار گل بزنند.
به نظر من این دو تیم آلمانی مانند پهلوان مسجد مهمان‌کش مثنوی مولوی هستند یک از مهمترین عوامل موفقیت دو تیم رئال و بارسا ترس تیم‌های دیگر از آنها مخصوصا از بارسا بود آنها این فکر که سعی کنیم به این دو تیم نبازیم را کنار گذاشته و نتیجه‌اش را دیده‌اند.
نکته دیگر تعهد کل تیم به تیم است چیزی که در تیم منچستر یونایتد به خوبی دیده می‌شود مهاجم طوری در دفاع شرکت می‌کند که اگر کسی او را نشناسد در لحظه دفاع متوجه نخواهد شد که مدافع است یا مهاجم. تعصب کسی مثل رونی به منچستر را در بازی‌های دفاعی او می‌توان دید اما دفاع مسی و رونالدو در تیم آنها به چشم نمی‌آید.
بطور خلاصه اکثر بازیکن‌های بارسا و منچستر خود یک «من» هستند و بازیکن‌های دو تیم بایرن و دورتمند به جز برخی مانند روبن یک «ما»
آیا آلمان قهرمان جام جهانی خواهد شد؟