Unknown

وقتی صحبت از مربی‌گری ابراهیم‌زاده برای پرسپولیس فصل جدید بود خیلی خوشحال شدم ابراهیم‌زاده با تیم‌هایی با بازیکنان معمولی نتایج خوبی گرفته بود و از همه مهمتر اینکه به تیم هایش تاکتیک می‌داد. البته می‌دانم وضعیت پرسپولیس و استقلال متفاوت است، اما برای ما که هر سال گند زدنِ این تیم را می‌بینیم فرصت خوبی بود. متاسفانه شادی من دیری نپایید و آقای دایی آمدند. به نظر من اینکه ایشان از این جهت که باج نمی‌دهند مخصوصا در فضای بازیکن‌سالار ایران، امتیاز خوبی برای ایشان است، اما این البته کافی نیست. از تجربه‌های قبلی فهمیده‌ام که ایشان بر خلافِ آقای قلعه‌نویی بازیکن‌شناس و بازیکن‌خر خوبی نیستند.
وقتی پیش از آغاز فصل خریدهای پرسپولیس را دیدم، گفتم که این تیم به دسته پایین سقوط نمی‌کند و می‌دانید که در این جمله ایجابی، سلبی اساسی نهفته است. پرسپولیس جای امتحان کردن بازیکن‌های ناشناخته و جوان نیست، مگر آنکه در قالب تیمی که نتیجه می‌گیرد به آرامی تزریق شوند تا جا بیفتد. البته جوان‌گرایی خیلی خوب است ولی شرایط پرسپولیس و هوادارانش مانند تیم‌های دیگر نیست مثلا اگر بارسلونا بازیکن جدید می آورد مال این است که تیمش دارد نتیجه می‌گیرد. مطمئن باشید که در شرایط خطر، دست به امتحان بازیکن نمی‌زنند.
دیشب بازی پرسپولیس افتضاح بود، ولو اینکه بازی را هم می‌برد. اصلا حتی یک حرکت تاکتیکی ندیدم و اصلا از برنامه برای بازی خبری نبود. فکر می‌کنم برنامه‌شان فقط گل زدن و پیروز شدن بود و به این فکر نکرده بودند که چطوری گل بزنند!

می‌دانم که فقط فشن این پستهای فوتبالی را می‌خواند ولی نمی‌توانم درباره این مسائل ننویسم