برای چشمان مرتض

مرتضی! شد خشک چشم تو و من

لیک فرقی هست اینجا بس خفن

خشکی چشم تو از بیماری است

خشکی چشم من از بی یاری است

بس که خیره به نمایشگر شدم

تا نظرهای تو بینم ای صنم...

خشک شد چشمان من ای مرتضی

کی دهی تو به نظر دادن رضا

خشک‌چشمی تو اما ای عزیز

هست زیرا نیستی تو اشک‌ریز

چون نریزی اشک در هجران یار

پر شود چشمانت از گرد و غبار

پس بجوشان آب از بالا و پست

تا سلامت آورد چشمت بدست

قطره‌ای از عشق در چشمت چکان

تا بگیرد غدّه چربیش جان