معرفی موسیقی 7(منسل 1)

همسر پزشکی سرطان دارد و در شرف مرگ است پزشک تصور می‌کند که مرگ هم یک بیماری است و قابل درمان. او حاضر نیست با مرگ همسرش کنار بیاید. همسر او که نویسنده است در عوض به راحتی با مرگ خود کنار آمده است. او در حال نوشتن داستانی است که در آن امپراطریس اسپانیا سلحشوری را به دنبال پیدا کردن درخت زندگی می‌فرستد همان درختی که خدا از ترس دستیابی آدم و حوا به آن، آن دو را از بهشت بیرون کرد...
این ابتدای داستانِ فیلم چشمه است؛ فیلمی که می‌توانم از عبارتِ باشکوه درباره آن استفاده کنم. موسیقیِ آن هم سهم زیادی در این شکوه دارد. می‌خواهم آن قطعه‌ای از موسیقیِ آن را به شما معرفی کنم که بیشتر دوستش دارم. بر خلاف موسیقی‌های قبلی‌ای که معرفی کردم و تقریبا می‌توانم نسبت به حس خوب شما نسبت به آنها مطمئن باشد درباره این یکی تردید دارم. حتی تردید جدی دارم که از آن فیلم هم خوشتان بیاید. برای شنیدن این موسیقی از شما می‌خواهم که اگر ممکن است در سکوت شبانه و با گوشی گوش کنید و اگر نشد در سکوت روزانه و با گوشی و اگر هیچکدام از این دو ممکن نیست صبر کنید تا یکی از آن دو شرایط، ممکن شود.
مرگ جاده‌ای است رو به حیرت. نمی‌دانم درست ترجمه کردم یا نه.
Death Is The Road To Awe
awe یعنی چه؟ حیرت؟ شکوه؟ هیبت؟ نمی‌دانم. خشیت هم خوب نیست چون مفهومی از تواضع در خود دارد که واژه awe آن را نمی‌رساند. نه! ترس هم واژه خوبی نیست؛ این آمیزه‌ای از ترس، احترام و شگفتی است.
حتی وقتی می‌گویم «جاده‌ای رو به حیرت»، از عبارت نکره استفاده کرده‌ام درحالی‌که در عبارت انگلیسی به شکل معرفه بکار رفته است.
شاید باید بگویم «مرگ طریق هیبت است». باز هم نمی‌دانم.
شاید نتوانم احساسم را نسبت به این موسیقی به شما انتقال دهم. ترکیبی از تصویر، تصور و صدا این احساس را در من ایجاد می‌کند و حالا می‌خواهم با معرفی صدای آن به شما، شیفتگی‌ام نسبت به آن را به شما انتقال دهم. شاید باید از شما بخواهم فیلم بی‌نظیر چشمه (the fountain) را ببینید اما ممکن است به آن دسترسی نداشته باشید.
در هر حال ما لا یدرک کلّه لا یترک جلّه. فعلا این را بشنوید و لذت ببرید البته اگر لذت ببرید! اگر نبردید سعی می‌کنم در موسیقیِ بعدی جبران کنم.

موسیقی اثر کلینت منسل است موسیقی فیلم چشمه اثر آرونوفسکی.