مکن نام نیک بزرگان نهان

هر چند در این بلاگ بحث سی-اسی قدغن است اما به سخنرانی امروز آقای رئیس می‌پردازم البته نه از جهتی که معمولاً مورد توجه است. دو چیز امروز توجه من را جلب کرد یکی اینکه صدا و سیما نسبتاً آن را پخش کرد و دست از آن ترس روان‌پریشانه برداشت. این تصورکه هر صدایی ممکن است خطرناک باشد توهم تاریخی آنهاست البته آن‌ها هنوز از آن ترس رها نشده‌اند اما این آغاز خوبی بود.

دوم یادکردِ بزرگانی چون طالقانی، مطهری، بهشتی، بازرگان، شریعتی و چمران بود انتخاب این چند نفر بسیار جالب بود. شاید سلوک مداراگرانه مرحوم طالقانی را بدانید شاید شجاعت فکریِ شهید مطهری را احساس کرده باشید شاید آزادگی مرحوم بازرگان را دریافته باشید شاید شور شریعتی را در سخنرانی‌هایش دیده باشید، اما شاید ندانید که شهید چمران نیز در زمره طرفداران مرحومان شریعتی و طالقانی بود و شاید ندانید که شهید بهشتی چگونه در برابر دیدگاه‌های تنگ‌نظرانه درباره شریعتی در حوزۀ پیش از انقلاب ایستاد. تقریباً همه این بزرگان متفاوت با آن چیزی بودند و هستند که اکنون متداول است.

من حس خاصی هم نسبت به مرحوم بزرگان؛ این بزرگِ مظلومِ دوران ما دارم و هر بزرگداشتی از او را دوست دارم خوشحالم که از او هم یادی شد