مشاعرات پیامکی با حکیم 2

حکیم:

بر ندارد زنگ من را هیچ ایرادی ندارد

پاسخ همچون  منی از بهر او شادی ندارد

یک اس‌ام‌اس هم دریغ از من نمود آن یار سابق

زین سبب ملک دلم حتّی یک آبادی ندارد

بعد یاد از صد نفر آیا رسیده نوبت من؟

یا که پیری همچو مشتی ارزش یادی ندارد؟

...............

[مجی بعد از این اشعار گفتگوی تلفنی با حکیم داشته و شعری از او صادر نشده است!]

....................................................

رباعی حکیم اندر ذکر خاطره‌ی این مشاعره:

با پست قشنگ خویش شادم کردی
با من مجیا تو این زمان هم‌دردی
وقتی نظری ز مرتض و افشن نیست
بهتر تو ز حال بنده آگه گردی