مشاعرات پیامکی با حکیم 13
سه شنبه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۲، ۰۲:۴۷ ب.ظ
حکیم:
گفته‌اند این‌که یزد لرزیده
پنج باری مجی در این دو سه روز
بود امّا به یمن بودن تو
زلزله بی‌خطر، وَ مردمان محفوظ
مجی:
تو حکیمی و نیک می‌دانی
بندگان را خداست بس دلسوز
ارحم‌الرّاحمین عبادش را
کی مضاعف کند بلا یک روز؟
با حضور بلیّه‌ای چون من
زلزله بی‌خطر شود ملحوظ
آمل امّا به لطف اوتادی
چون شما کلّهم بود محفوظ
حکیم:
شاید امّا نباشد علّت آن
گسل و دارد علّتی ساده
بوَد از هیبت تو ای مشتی
لرزشی که به یزد افتاده
جناب حکیم در پایان اپسات 13گانه و برای مجی‌نوازی چنین فرموده است:
به‌سختی می‌سرایم مدح او را
که بی‌رنگ است مانند اهورا
بزرگ است آنقدَر قلبش که هرگز
نگردد غرّه با احسنت و هورا
ابوالتّحلیل می‌خوانش چرا که
به دقت می‌کشد از ماست مو را
ز حسنش گر شدم بی‌خود عجب نیست
شکسته قوت می این سبو را
نیابی بهتر از او بین یاران
رها کن مشتیا این جستجو را
- ۹۲/۱۲/۲۷
کار مجی هم عنصر غافلگیری را داشت و هم عنصر جذابیت را. حتی خود من بسیاری از آن اشعار را فراموش کرده بودم و یادآوری آنها برای من خوشایند بود
از زحمتی که کشیده ممنونم
مدحی به این خاطر آماده کرده‌ام که به پست اضافه خواهم کرد