بخاطر همراهی نظری مجی در پستهای اخیر علی رغم تاخیرهای فشن

المنة للّه که در میکده بسته است

زان رو که مجی داخل عدلیه نشسته است

بیهوده منالید که حتی خود ساقی

هم داوطلب گشته و خود جام شکسته است

هر چند که شد دوره ما عصر مشقت

از فیض حضورش کَمَکی شاد و خجسته است

زین بیت رها میکنم «او» را که دل من

از رابطه های «من و اویی شده» خسته است (1)

من شیفته آن نظر نغزِ لطیفت

من عاشق آن فکر که از ذهن تو جسته است

ای مج غل و زنجیر تو شد چاره دردم

بیچاره بوَد آنکه ز زنجیر تو رسته است

۱- منظور آن است که از این بیت به بعد، مجی را مخاطب قرار خواهم داد و مانند غایب با او برخورد نخواهم کرد.