جایزه برنده

آنکس که در تمامی عمرش برنده است

بیهوده نیست گر لب او پر ز خنده است

فضلش مناره باشد و کم‌عمق شعر من

خجلت برد حقیر که این چاه کنده است

شد متّفق ملاحت ذوقش به حسن فکر

بگرفت چون جهان، چه توقع ز بنده است؟

پرسید آنکه جمع دو ضد را محال خواند

این بوعلی است یا که نه! شمس پرنده است؟

عیبم مکن که خوانده‌ام‌اش شمس و بوعلی

تشبیه او به کمتر از اینها زننده است

مدح مجی بهانه نمی‌خواهد ای فشن

گفتم به شوخی اینکه برای برنده است

با سپاس از مجیِ عزیز، استدبار زیبایش را از کامنت به اینجا منتقل می‌کنم:

لبریز گشته روح مجی از مدایحت
فضلش پیاز باشد و مدح تو رنده است!
تشبیه من به بوعلی و شمس، ای حکیم!
کاری بود که موجب کرکر خنده است
ممنون ز هندوانه‏ ی شیرینت ای رفیق!
این گونه، دوست را درِ پپسی که کنده است؟!
......................................
سپاس از شعر زیبا و روانت
سلامت باد و شادان جسم و جانت