دلیل خنکی کرج و گرمی تهران در این چند روز

دیروز بار دیگر برای کاری به تهران آمده بودم. حضور من البته کوتاه و گذرا بود با این حال تماسی با فشن عزیز گرفتم و پیش او از گرمای طاقت‌فرسای تهران شکایت کردم و او برعکس، گفت که کرج خنک بوده است. با توجه به اینکه متعهد به آنم که برای هر تهران آمدنی مدحی برای فشن بگویم این گفتگو را دستمایه مدح جدید کردم. 

زنگی زدم به یارم گفتا کرج خنک بود 

باور نمودم از او چون یارِ بی کلک بود

از آن طرف ز گرما می‌سوختم به تهران

فرقِ دو شهر نزدیک، یعنی که جای شک بود

از آفتاب تابان پرسیدم این چه رسم است؟

یک بام و دو هوا را، کی شیوهٔ فلک بود؟ 

ناگاه خنده‌ای کرد خورشید و گفت با من: 

خندیدم از سؤالت از بس که با نمک بود

گفتم چه خنده‌ای داشت؟ گفتا از آنکه پاسخ

می‌خواهی و جوابش بر سینهٔ تو حک بود

با خود چو فکر کردم، غیر حضور افشین

بین کرج وَ تهران اوضاعْ مشترک بود

از کوی او نسیمی چون می‌وزد در آن شهر

جای تعجبی نیست گر که هوا خنک بود

با این‌همه فضایل مدحش نگفتی ای ک

با اینکه بین یاران او بی نظیر و تک بود

 

با این مدح، تقاضای مجی برای مدح مکرر فشن در کامنت پست قبلی به انجام رسید. 

امیدوارم سر او هر چه زودتر خلوت شود. از شعر او در کامنت پست قبل هم ممنونم. 

زودتر بیا مجی جان!