خود نویسیم و خود خوانیم

پیوندها
آخرین مطالب

خانه‌هیأت‌ها

سه شنبه, ۱۳ آبان ۱۳۹۳، ۱۲:۵۴ ق.ظ

دیشب در مراسم عزاداری در خانه‌ای شرکت کردم. عزاداری‌های خانگی در این سال‌ها رونق بسیاری پیدا کرده است؛ چیزی بیش از آنچه در کودکیِ خود شاهد آن بودم. آن موقع زن‌ها گاهی اوقات به نامِ زنانِ مقدسِ دین‌مان سفره می‌گذاشتند. خصوصیت این سفره‌ها این بود که زنان مداح در آن، زمینه فعالیت داشتند و البته مردانی در آن اطراف نبودند تا صدایشان را بشنوند. آن موقع در سفره‌ها آش شیر می‌دادند و در آن دانه‌های معطری که طرف ما به آنها «واتِک» می‌گویند می‌ریختند. مزه آن دانه‌ها مثل زیره بود.

در واقع آن هیأت‌های زنانۀ خانگی محصول محدودیتی بود که برای روضه‌خوانی زن‌ها در محیط‌های معمولی چون مساجد و حسینیه‌ها وجود داشت. این مطلب الآن برای من کاملا قابل درک است و خوب می‌فهمم که چرا می‌گفتند مردان نباید از آن آشِ شیر که معروف به «آشْ بی‌بی» بود بخورند و اینکه چرا در شهر من بقعه‌ای به نام خضر نبی وجود دارد که در تسخیر زنان است و مردان را به آن راهی نیست.

اما چیزی که فهم آن دشوار است گسترش این هیأت‌های خانگی در میان مردان است، با آنکه مسجد و حسینیه کم نداریم و اساسا نحوه عزاداری‌های عاشورا طوری است که ضرورتا لازم نیست زیر سقفی باشد. اکنون تعداد بسیار زیادی خانه و یا پارکینگ وجود دارند که بطور ثابت هر سال در ایام محرم برای عزاداری استفاده می‌شوند. دوست دارم تحلیل شما را در این‌باره بشنوم.

خلاصه اینکه جلسه خوبی بود مخصوصا از این جهت که مختصر بود و کمتر، از آنچه نباید گفت در آن سخن به میان آمد. البته ابتدای مراسم مداح این شعر را خواند:

اگر دوزخ به زیر پوست داری

نسوزی تا حسین را دوست داری

گمان می‌کنم که اگر شهید مطهری در این جلسه بود به مداح بخاطر این شعر تذکر اساسی می‌داد خدا او را بیامرزاد

  • ۹۳/۰۸/۱۳

نظرات (۴)

اتفاقا یه خونه بغل خونه ما هست که هر از گاهی از این برنامه ها دارد و با صدای بلند هم به منساب شهادت یا تولد ائمه برنامه دارند و موجب آزار و اذیت هستند. فکر می کنم یکی از دلایل این موضوع رواج ریا و تظاهر است که بعضی ها را از این طریق بر سر زبان می اندازد. مثلا به قول دکتر با وجود این همه حسینیه و مسجد و فضای عمومی ضروتی دارد مثلا قلعه نویی تو خونه اش مراسم بذاره و همه را دعوت کنه. یه بخشش به نظر من برای جلب توجه و پز دادن هست.
بخش دیگر برای بهره برداری تبلیغاتی از این برنامه ها است. بخشی برای مصمون موندن از فشارهای احتمالی در آینده یا در مناسبات کاری است.
در سالهای اخیر گرایش به نذری دادن هم خیلی زیاد شده و برای همه حتی آقایون هم تبدیل به یک مسابقه شده. من بسیار دیدم ادمهایی که اعتقادی ندارد و در رفتارهای فردی و اجتماعی شون به گونه ای متفاوت با هنجارهای مذهبی رفتار می کنند اما در عاشورا به نذر دادن و غذا پختن در سطح وسیع گرایش دارند. علت این یکی را فکر می کنم تبدیل شدن مراسم مذهبی به یک سنت باشد. انگار به یه مد تبدیل شده و همه تحت تاثیر جو خانوادگی که شاید عمدتا تحت تاثیر نفوذ و چشم و هم چشمی خانمها باشد دست به طبخ غذا و نذری دادن می کنند.
من که نمی فهمم اینا رو
در شهر ما خانه های قدیمی ای هستند که مراسم عزاداری و روضه‌خوانی با سابقه چندین دهه و حتی دویست ساله در آنها برگزار می شه  و یکی از این خانه ها اصلاً به نام خانه امام حسینی معروفه. البته اکثر این موارد وقفیاتی به همین منظور داشته اند. 
در شهر ما مجالس خانگی روضه و عزاداری گسترش قابل ملاحظه ای نداشته یا حداقل من متوجه این موضوع نشده ام. حسینیه ها و هیآت محله‌ای رونق بیشتری در این روزها دارند و نوحه خوانی و سینه زنی پررنگ تر از روضه‌خوانی است. افراد اصالتا روستایی هم اغلب به دهات خودشان می روند که و مراسم سنتی خودشان را دارند. 
همون طور که افشین عزیز گفته در این زمینه انگیزه های نمایشی هم به هر حال در  کارند... 
این چند روز کمی درباره قضایای مرحوم آیت‌الله صالحی و شهید جاوید می خوندم. دکتر جان دوست دارم نظرت رو درباره اش بدونم، البته اگر حال و حوصله اش رو داری. ممنون ام.

تا حد زیادی با آنچه گفتی موافقم فشن جان! هر چند نمی‌توان منکر خلوص نیت بسیاری از افراد شد. مهم این است که در واقع آنها این هزینه‌ای را که صرف این مساله می‌کنند می‌توانند صرف هزاران امر مهمتر بکنند یکی از معضلات در این عرصه آن است که بحث نذر، دست آنها را بسته است. تا می‌گویی این هزینه را به فقیری بده، می‌گویند نذر کرده‌اند و نمی‌توانند به هم بزنند. واللّه اعلم
مجی جان! اگر واقعا در بحث شکلِ نذری دادن در یزد تغییر محسوسی اتفاق نیفتاده باشد نکته جالبی است چون در همین تجربه سی‌ساله من تفاوت اساسی در محیط زندگی‌ام ایجاد شده است.
اما آنچه طلب کردی مجی جان! یکی داستان است پر چوب سخت. با این حال فارغ از هر گونه اظهار نظر نتیجه‌گیرانه‌ای به زودی در پست دیگری تلاش خواهم کرد تا تحلیلی مختصر و در عین حال کلی از بحث مرحوم صالحی ارائه کنم.

ممنون. انصافاً در بیان چکیده نظر مرحوم صالحی کولاک کردی و افشین عزیز هم سنگ تمام گذاشت در آن چه از شما خواسته بودم. 
برای من خیلی عجیبه که دیدگاه اون مرحوم حتی برای روحانی خوش فکری مثل شهید مطهری هم تند و ثقیل بوده. واقعاً حواشی جالب توجهی داشته و به قول حکیم یکی داستانی بوده پر چوب سخت. 
اصل کتاب و ماجراهای مربوط به اون رو می تونید در سایت خود مرحوم صالحی ببینید:
Www.nsalehi.com
کتاب ایشان راجع به غلو هم به نظرم حتماً جالب و خوندنیه. کاش این کتاب رو هم می گذاشتند.


ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی